Aardenburgseweg 2

     De eerste wegen in Sint-Kruis ontstonden door regelmatige passage van mensen, dieren, karren, wagens,… Natuurlijke barrières verplichtten tot het maken van omwegen.

     De Romeinen zorgden voor een trendbreuk op het vlak van wegenvorming. Voor het eerst werden wegen planmatig aangelegd. Het tracé, zo rechtlijnig mogelijk, werd door Romeinse landmeters eningenieurs vastgelegd.

     Ook doorheen Brugge en Sint-Kruis liep een Romeinse weg, die Oudenburg met Aardenburg verbond, de Aardenburgseweg. Wist u dat de Aardenburgseweg in de Romeinse tijd een kustweg was? Als men op de Aardenburgseweg wandelde, kon men de zee ruiken.

     Het gebied tussen de Moerkerkse Steenweg, Damse Vaart en Damme vormde vroeger namelijk de noordergrens van Sint-Kruis en werd regelmatig overspoeld door de zee. Tot op vandaag zouden deze polders zonder bescherming overstromen. Dit werd in 1978 bevestigd door graafwerken voor de aanleg van een pompstation voor afvalwater in de Polderstraat. Bij het graven van een put van 8,5 meter diep heeft men toen groene slibklei en fossiele schelpen gevonden. Die schelpen kwamen enkel in de zee voor en als u nu gaat wandelen in het Zwin kunt u nog dergelijke schelpen aantreffen.

     Door het aanleggen van dijken ontstond er vruchtbare landbouwgrond. Niet voor niets kronkelt de Polderstraat door deze polders van ‘De Broek’. Vanaf de Aardenburgseweg wordt het landschap iets hoger en zandiger. Daar treft u ook de meest oorspronkelijke bewoning (én de kerk) van Sint-Kruis aan, veilig voor mogelijke overstromingen.

     Ook de parallelle zomer- en winterwegen hebben een oude oorsprong. Na verloop van tijd sprak men in Sint-Kruis over de ‘Noorderen Aardenburgseweg’ en de ‘Zuideren Aardenburgseweg’. Beide parallelle wegen startten aan de kerk van Sint-Kruis maar werden seizoensgebonden gebruikt. De noordelijk gelegen Aardenburgseweg lag lager, was zeer drassig in de winter, maar uitermate geschikt als zomerweg. De hoger gelegen Moerkerkse Steenweg (tot 1840 de ‘Zuideren Aardenburgseweg’) was het wintertracé, want veel te stoffig en zanderig in de zomer.

(bron: Geschiedenis Oude Buurtwegen, eindwerk O. Delanote)