Preventorium

Het  preventorium werd gebouwd in opdracht van de Stad Brugge, Bestuur der Burgerlijke Godshuizen en genoemd naar baron Jan Joseph van Zuylen van Nyevelt. Architect René Cauwe (Brugge) ontwerpt daartoe in 1923 verschillende paviljoenen voor mannen en vrouwen en een zusterverblijf met kapel, gelegen in het groen en afgebakend door de Blauwkasteelweg, Julius Delaplacestraat en Kartuizersstraat. Van het preventorium is niets meer bewaard.  In 1990 werd een appartementenblok gebouwd op die plek. Tussen het appartementenblok en de Kartuizersstraat ligt nog een beukenbosje.
 

Deze instelling, gesticht door baron Jan Jozef van Zuylen van Neyvelt, was gelegen in de Julius Delaplacestraat. In de volksmond werd vaak gewag gemaakt van het 'sanatorium'. Maar zoals de naam 'preventorium' reeds aangeeft : de instelling werkte preventief in de bestrijding van de zogenaamde 'tering'. Dit gebouw werd gesloopt in 1989.
(bron: beeldbankbrugge.be)

De naam Van Zuylen leeft nog verder in het zorgcentrum van het OCMW, dat zich in de Geralaan bevindt.

Van Zuylen (appartementsblok) nu vanuit de lucht:

Gustave-Amedée Visart de Bocarmé (Brussel, 10 mei 1830 - Sint-Kruis, 9 april 1894) was burgemeester van Sint-Kruis (van 1889-1894). Hij was de oudste van zeven kinderen. Hij trouwde in 1870 met barones Isabelle van Zuylen van Nyevelt van de Haar (Brugge, 1 oktober 1845 - Nice, 27 augustus 1876), dochter van de diplomaat Gustave van Zuylen en Julie Visart de Bocarmé. Ze hadden twee zoons en een dochter die ongehuwd en kinderloos bleven.

Jean-Jacques Ghislain baron van Zuylen van Nyevelt van de Haar, ook geschreven als Johannes Jacobus Ghislanus van Zuylen van Nijevelt Wyckerslooth (Brugge, 11 oktober 1752 - 23 januari 1846) was Tweede Kamerlid in het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden en burgemeester van Brugge in de Franse Tijd en onder het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden.

Van Zuylen van Nyevelt was het tweede kind van dertien en de oudste zoon van Jean-Bernard van Zuylen van Nyevelt (1721-1791), schepen van de stad Brugge en algemeen postmeester voor Brugge en het Brugse Vrije en van Isabelle du Bois de Leyseele (1730-1804). Hij was in 1788 gehuwd met Marie-Elisabeth van Wyckerslooth van Weerdesteyn, uit een katholieke Utrechtse adellijke familie (Utrecht 1759 - Brugge 1815), gezin dat kinderloos bleef. Het toont aan dat hij contacten had met de Nederlandse tak van de familie en hij werd trouwens heer van De Haar bij Utrecht en de eigenaar van het (toen vervallen) kasteel De Haar. Dit kasteel en domein behoorde sedert 1449 aan de van Zuylens en na het overlijden in 1801 van de ongehuwde laatste telg van een Nederlandse tak werd Jean-Jacques, als aangewezen erfgenaam, de nieuwe eigenaar. Tot in 2000 bleven kasteel en 400 ha park in familiebezit en behoren thans aan Stichting Kasteel De Haar (kasteel) en Vereniging Natuurmonumenten (groengebied).

De familie van Zuylen van Nyevelt behoorde tot een oud geslacht dat zich beschouwde als 'noblesse de race' en onder het Ancien Régime nooit om adelserkenning had verzocht. Die erkenning kwam er voor het eerst in 1816 toen Jean-Jacques van Zuylen in de eerste groep van erkenning terechtkwam voor het Ridderschap van West-Vlaanderen. Hij kreeg de baronstitel, overdraagbaar op al zijn nazaten.

Van Zuylen hertrouwde in 1817 met zijn tweënveertig jaar jongere nicht Julienne van Zuylen van Nyevelt (1794-1866), dochter van zijn broer Joseph-Ghislain en zus van Guy van Zuylen van Nyevelt (1809-1852) die in 1830 de dooppeter werd van Guido Gezelle. Hoewel hij zelf al de vijfenzestig voorbij was, kreeg het gezin van Zuylen-van Zuylen nog dertien kinderen, van wie het laatste in 1835 geboren werd.

(bron: wikipedia)