Mia Alleyn

Mia Alleyn woont in het begin van de Engelendalelaan. Ze neemt al enkele jaren deel aan 'Buren bij Kunstenaars'. Zo kwam ze ook op deze website terecht: iemand in de (ruime) buurt van onze straat die bezig is met kunst. We gingen langs en maakten een reeks foto's van haar werk. We vroegen haar ook om zichzelf aan ons voor te stellen. Die tekst lees je hieronder:

Veel meer werken van Mia Alleyn vind je op deze pagina.

"Op het einde van mijn loopbaan in het onderwijs, kon ik kiezen voor een andere invulling van mijn tijd en  kon ik gaan doen wat ik al een hele tijd graag wilde : werken met klei, boetseren. Bij Vormingplus Brugge ging ik lessen volgen. Ik had het geluk meteen een docent te treffen met wie het klikte. Hij gaf mij de nodige basiskennis en liet me de vrijheid om te proberen en te experimenteren. Scholing in een academie, zag ik niet zitten: te belastend en te tijdrovend. Ik wilde vrij zijn, zeker niet gebonden  aan nieuwe verplichtingen.

Met veel vallen en opstaan, ontwikkelde ik mijn eigen werkwijze. Toegegeven, gebrek aan technische vaardigheid speelt mij  geregeld parten. Glazuren, het gebruik van engobes en oxyden evenals het combineren van klei met andere materialen (metaal b.v.) heb ik niet onder de knie. Dat besef je pas als je ermee bezig bent. Het is dus vaak een bang afwachten wat er uit de oven zal komen (zeker wat kleur betreft). Veel proberen en ondervinden is dan ook heel belangrijk.

Allerliefst werk ik alleen en in stilte (al mis je dan de stimulans van gelijkgestemden). Alle beelden bouw ik op met plakken lederharde klei en daarbij heb ik een eigen stijl ontwikkeld. Ik start met een idee en probeer dat uit te werken. Heel vaak echter wijk ik “onderweg” af en bouw ik verder met wat onder mijn handen “groeit”.

Barsten, scheuren en structuren bewaar ik bewust. Ze geven mijn werk een verweerde, een gehavende uitstraling. Nooit maak ik iets glad ; het ontneemt de “ziel” aan een werk. Kleuren gebruik ik zelden (soms een accent). Ik werk alleen met verschillende kleuren klei. Details  krijgen soms wat glans om de kleurschakeringen te “verdiepen”.  Een vast onderwerp heb ik evenmin. Altijd zoek ik naar andere thema’s. Aan de talrijke bezoekers tijdens “Buren Bij Kunstenaars” wil ik telkens wat nieuws tonen.

Ieder stuk wordt minstens tweemaal gebakken (950° tot 1050°). Werken met klei is absoluut uniek en zelfs therapeutisch. Het woord “kunstenaar” gebruik ik niet. Té pretentieus.

Ik lees veel. Mijn laatste roman was Het puttertje (Donna Tartt): 950 bladzijden: een prachtige, ongewoon fascinerende roman geschreven in een verbluffend gave taal.

Omdat ik vele jaren geleden de toneelmicrobe te pakken kreeg en in vele producties meespeelde, waagde ik mij tenslotte zelf aan het schrijven van toneelstukken. Het eerste “Ida” werd zes keer opgevoerd door het Koninklijk Toneelgezelschap van Sint-Kruis en veertien maal door het Heists Kamertoneel (Heist o/d Berg). De andere stukken (twee blijspelen en twee ernstige stukken) laat ik niet meer lezen. Toneelgezelschappen en regisseurs geven vaak en om onduidelijke redenen de voorkeur aan gekende stukken die ze al dan niet in een modern jasje steken. Iemand van eigen bodem een kans bieden, tja … waarom zouden ze... Momenteel ben ik bezig met “Tutu en Boer”, een stuk over relaties, liefde en het verwerken van  groot verlies.

Boetseren, lezen en zelf schrijven, stuk voor stuk oprecht verrijkende ervaringen."

Toon me meer...

Bekijk hier veel meer werk van Mia Alleyn.